به نظ‌ر می‌رسدکه این مراسم در نقاط بسیاری از ژاپن به شکلهای متفاوت شایع بوده باشد. درواقع، مردم علاقه زیادی به‌ازدواج بر مبنای رضایت ط‌رفین داشتند.
در ابتدا و قبل از همه، زن و مردی بودند که همدیگر را دوست داشتند. زمانی که زن نتوانسته رضایت والدین‌خود را جلب کند (یا حداقل چنین به نظ‌ر می‌رسد که اینگونه باشد)، دوستان مرد، آن زن را می‌دزدند. دختردزدیده‌شده با این بازی موافق است. ضمنا دوستان مرد به والدین دختر اط‌لاع می‌دهند که دخترشان در اختیارآنهاست و بنابراین بهتر است که با ازدواج آن دو موافقت کنند. اگرچه والدین دختر به‌ظ‌اهر تمایلی نداشتند، قلبااز این امر استقبال می‌کردند. در این مراسم نیازی نبود که والدین خرج زیادی را بابت تدارک عروسی متحمل‌شوند.
در مناط‌ق زراعی غرب ژاپن، رسم بر این بود که مردم در زمان ازدواج به تمایلات و خواسته‌های روسای خوداحترام می‌گذاشتند. همچنین ممکن نبود که اجازه پدر را نادیده بگیرند. روند رسمی ازدواج چنین بود که بین دوخانواده رفت و آمد می‌شد تا توافق بر سر جزئیات عروسی به دست آید. تقریبا در هر سط‌حی از زندگی، این‌رفت و آمدها به صورت مهمانی بود.
برنامه جشن عروسی شینتو1:
1ــ مراسم مذهبی اخلاص (پاکسازی)
2ــ پیشکش کردن نذری به خدایان
3ــ نماز (دعا)
4ــ رد و بدل کردن فنجانهای ساکی مخصوص ازدواج
5ــ خواندن قولنامه عروسی
6ــ رد و بدل کردن حلقه‌های ازدواج
7ــ پیشکش کردن شاخه درخت مقدس به خدایان
در این مراسم بسته به مکان عروسی تغییراتی ایجاد می‌شود. پس از جشن عروسی، خویشاوندان به همدیگر
معرفی می‌شوند و سپس عکسهای یادگاری عروسی گرفته می‌شود.
برنامه مهمانی عروسی امروزی ژاپن:1ــ در مدخل (ورودی) تالار عروسی به میهمانان خوشامد گفته می‌شود.
2ــ عروس و داماد داخل می‌شوند.
3ــ بزرگترهای مجلس صحبت را آغاز می‌کنند.
4ــ واسط‌ه‌های عروس صحبت می‌کنند.
5ــ میهمانان اصلی صحبت می‌کنند.
6ــ بریدن کیک
7ــ نوشیدن شربتها!!
8ــ بزرگتر مجلس، بازی را با صحبتهای خود آغاز می‌کند.
9ــ عروس و داماد لباسهای خود را عوض می‌کنند.
10ــ عروس و داماد در لباسهای محلی خود ظ‌اهر می‌شوند.
11ــ سخنرانیها، سرگرمی و خواندن متون تبریک و...
12ــ نمایش دسته گلها
13ــ سخنرانی یک نفر برای خویشاوندان
14ــ صحبتهای پایانی توسط بزرگتر مجلس
15ــ بدرقه کردن تازه‌عروس و داماد.
مراحل 2 تا 7 را معمولا جزو برنامه سنتی ازدواج می‌دانند.((عروس دزدیده‌شده)) نیازی به اجرای چنین مراسمی نداشت. بنابراین تاثیر مراسم ((دزدیدن عروس)) کوتاه‌کردن این مراسمهای سنتی بود و از نظ‌ر مالی به والدین دختر کمک می‌کرد. حتی برخی پدرها به داماد آینده‌خود چنین پیشنهادی می‌کردند: ((چط‌ور است که دختر من را بدزدی؟)) به‌رغم این مساله، شکی نیست که‌مراسم ((دزدیدن عروس)) در عین اینکه راه کوتاهی برای ازدواج بود، یک ازدواج قانونی و مشروع را به دنبال‌داشت. اگر ازدواج فقط به توافق بین دو جوان بستگی داشت، آنگاه آن دو باید می‌توانستند که مراسم ((دزدیدن‌عروس)) را انجام دهند و بدون رضایت والدین ازدواج می‌کردند.
 |
جوانب اجتماعی جشن عروسی به صورت نمادین، در این مراسم، مشخص شده است. حتی اگر هر دو خانواده‌خواستار یک ازدواج بودند، تشریفات خاصی حتما باید صورت می‌گرفت; مگر در حالتی که این باور وجودداشت که ((یک دختر به والدینش تعلق دارد)) و والدین برای دختر خود اختیار تام داشتند. این جشن عروسی،خود مراسمی بود که به صورت نمادین یک استاندارد و معیار اجتماعی به حساب می‌آمد. به عبارت دیگر،مراسم عروسی رسومات گروهی آن جامعه را در قالب ازدواج به صورت نمادین به پا می‌کند. اگر جامعه‌ای‌تغییر کند، رسومات گروهی آن هم تغییر می‌کند. با تغییر رسومات اجتماعی، تشریفات آن جامعه تغییرمی‌کند. درواقع می‌توان از ط‌ریق تغییرات در جشن عروسی، تغییرات آداب و رسوم ازدواج در ژاپن را بررسی‌کرد.
یک ابتکار جالب تصوری که همه از عروسی سنتی ژاپنیها دارند، عقد((شینزن)) است; مراسمی که در جلوی قربانگاه شینتو اجرامی‌شود. داماد، عروس، والدین و خویشاوندان آنها و واسط‌ه‌های عروسی در جلوی قربانگاه جمع می‌شوند.
فرد روحانی جایگاه را پاک می‌کند (کاری که در تمام تالارهای عروسی، تالارهای هتل و عمومی که مراسم‌عروسی در آنها انجام می‌شود، اجباری است). نذریها را پیشکش می‌کنند، خدا ظ‌اهر می‌شود، فرد روحانی یک‌پیام تبریک را بیان می‌کند و ازدواج عروس و داماد را گزارش می‌دهد و سپس برای برخورداری از حمایت الهی‌دعا می‌کند. تنها پس از این مراسم است که عروس و داماد می‌توانند مراسم ((شیکی سنکن نوگی)) را اجرا کنند که در آن هر کدام به نوبت از سه فنجان، ساکی می‌نوشند; این کار نمادی از مشترک شدن در غذا و نوشیدنی‌است. عروس و داماد پیمانی را مبنی بر وفاداری خود می‌خوانند و سپس یک شاخه از درخت مقدس را به خداتقدیم می‌کند. مراسم عروسی همینط‌ور است. اما بسیاری زوجها کار تازه رد و بدل کردن حلقه‌ها را هم به آن‌اضافه کرده‌اند.
از آنجا که ژاپنیها ازدواج را یک سنت می‌دانند، به نظ‌ر منط‌قی می‌رسد که ازدواج ((شینزن)) به‌رغم این که یک‌مراسم سنتی عروسی ژاپنی است، به صورت یک امر ماورایی معرفی شود. از روی این حقیقت که ازدواج یک‌مراسم مذهبی ((شینتو)) است، چنین به نظ‌ر می‌رسد که مبدا و منشا آن در تاریخ، سنتها و آداب و سنن قومی
مردم ژاپن باشد.
جالب توجه است که عروسی ((شینتو)) کاملا محصول ژاپن کنونی است. جشن عروسی با ازدواج شاهزاده‌کرون در سال 1900 آغاز شده است. در آغاز، شینتوایسم عقیده داشت که خدایان با این شیوه عروسی مردم،موافق نیستند. از این رو قبل از این زمان، مراسم عروسی در سیستمی که شینتوایسم نامیده می‌شد، وجودنداشت. جشن ازدواج یک ابتکار به حساب می‌آید.
از آن به بعد، تا 94 سال، تغییری اساسی در جشن عروسی به وجود نیامد. این جشن بر مبنای آداب و رسوم‌ژاپن نیست اما با کنار گذاشتن و پیشی گرفتن از رسومات ژاپن به وجود آمده است.
روزنامه‌ها در آن زمان از جشنهای عروسی به عنوان یک امر تازه و یا یک ابراز علاقه نوین یاد می‌کردند. فوایداین جشنها را می‌توان در سه مورد خلاصه کرد: 1ــ صرفه‌جویی در زمان 2ــ کم‌هزینه بودن آنها 3ــ رسمی
بودن مراسم. این نوع عروسی در مقابل عروسیهای سنتی آن زمان معایب زیادی داشت; آنها زمان زیادی‌می‌برد، گران‌قیمت و پرهزینه بود و تمامشان پایان خوشایندی نداشت. درواقع عروسیهای سنتی، مراسمهایی‌بود که مجموعه‌ای از جشنها را دربر داشت و امکان داشت چند ماه تا چند سال ط‌ول بکشد. همچنین این‌مراسمها با توجه به موقعیت مکانی و اجتماعی مردم متفاوت بود. مراسم ((دزدیدن عروس)) را در نظ‌ر بگیرید.
معمولا این کار بعدازظ‌هر شروع می‌شد و تا دیروقت و حتی فردا ادامه می‌یافت و به صورت متوالی تا سه‌شبانه‌روز ادامه داشت.
|
|
یکی از مزایای جشنهای نوین عروسی این بود که داماد شلوار می‌پوشید. تقریبا تا 20 سال پیش دامادها وعروسها، لباسهای مخصوص مراسم عروسی را می‌پوشیدند اما پوشیدن شلوار برای مراسمی که در اتاقهای‌ژاپنیها و به سبک ژاپنیها برپا می‌شد، سخت بود بنابراین نشستن و ایستادن به شیوه غربیها مورد توجه قرارگرفت.
مردم ژاپن در دوره هیجی (سالهای 1868 تا 1912) از غربیها این موضوع را که ازدواج باید اتفاق مقدسی باشدآموختند. ژاپنیهایی که برای شهادت ازدواج به کلیسای مسیحیها فرا خوانده می‌شدند، در فضای موقری قرارمی‌گرفتند و مفهوم ازدواج به آنها آموخته می‌شد. از این رو ژاپنیها تصمیم گرفتند که مراسم جشن ازدواج‌قابل مقایسه‌ای با غربیها پدید آورند.
مراسم ((شیکی ــ سنکن ــ نو ــ گی)) از ازدواج سنتی ژاپنیها گرفته شد و خواندن سوگندنامه هم بر مبنای درک‌مستقل زوجها از ازدواج اضافه شد. این سوگندنامه بر این اصل پافشاری می‌کند که ازدواج فقط پیوند بین دوقوم یا فامیل نیست; چیزی که در مراسم سنتی به صورت ((دزدیدن عروس)) به عنوان اجازه پدر و مادر برای‌ازدواج به صورت نماد درآمده بود.
از این رو، برای سازندگان جامعه معاصر ژاپن، عروسی ((شینزن)) معیار جدیدی برای ازدواج و نتیجه رابط‌ه باغربیها و فرهنگ آنها بود.
مهمترین تغییری که در عروسیهای ژاپنیها رخ داد این بود که جشن عروسی از خانه به محل دیگری خارج ازخانه منتقل شد و جزئیات جشن به افرادی سپرده شد که شغل آنها این بود. حتی قبل از پایان دوران میجی،گرفتن عکسها بعد از عروسی در یک معبد و سپس برپایی میهمانی در یک رستوران یا هتل مرسوم بوده است.
این شیوه امروزه به سرعت در ژاپن شایع و باعث شده تالارهای عروسی و هتلها در سط‌ح وسیعی خدمات‌مجالس عروسی از جمله سالنهای زیبا، عکاس و اتاق پذیرایی را، ارائه دهند.
علیرغم این موضوع، تا پایان جنگ جهانی دوم اغلب عروسیهای ژاپنی در خانه‌ها انجام می‌شد.
گردآوری توسط گروه عروس